Skip to content
Evenwichtsstoornissen
Evenwichtsstoornissen en gehoorproblemen zijn vaak nauw met elkaar verbonden omdat ze beide kunnen ontstaan door problemen in het binnenoor, dat zowel verantwoordelijk is voor het gehoor als voor het evenwicht.
Het binnenoor bevat het slakkenhuis (cochlea), dat verantwoordelijk is voor het gehoor, en het vestibulaire systeem, dat het evenwicht reguleert. Deze systemen delen anatomische structuren en werken nauw samen. Als er een probleem is in het binnenoor, zoals bijvoorbeeld bij aandoeningen zoals de ziekte van Ménière, kan dit zowel gehoorverlies als evenwichtsstoornissen veroorzaken.
Hoe vaak komen evenwichtsstoornissen voor in Nederland?
In Nederland zijn er geen specifieke recente statistieken die de exacte prevalentie van evenwichtsstoornissen aangeven. Wereldwijd worden evenwichtsstoornissen echter beschouwd als een veelvoorkomend probleem dat een aanzienlijk aantal mensen treft.
Naar schatting heeft ongeveer 15-20% van de volwassenen ooit last gehad van duizeligheid of een evenwichtsstoornis. Deze aantallen kunnen variëren afhankelijk van de specifieke aandoeningen binnen het spectrum van evenwichtsstoornissen en de populatie waarop de studies zijn gebaseerd.
Bijvoorbeeld, Benigne Paroxysmale Positieduizeligheid (BPPD), een van de meest voorkomende oorzaken van duizeligheid, wordt geschat op een prevalentie van ongeveer 10% bij mensen ouder dan 70 jaar. De ziekte van Ménière, hoewel minder vaak voorkomend dan BPPD, wordt naar schatting gevonden bij ongeveer 3-5 op de 1.000 mensen.
Deze cijfers kunnen variëren op basis van verschillende factoren, waaronder leeftijd, geslacht, gezondheidsstatus en demografische kenmerken van de onderzochte populatie.
Evenwichtsstoornissen worden waarschijnlijk onder-gediagnosticeerd omdat sommige mensen mogelijk geen medische hulp zoeken voor milde symptomen of omdat de symptomen verward kunnen worden met andere gezondheidsproblemen.
Meer informatie over evenwichtsstoornissen
Stichting Hoormij
Wetenschappelijk onderzoek naar evenwichtsstoornissen
Wetenschappelijk onderzoek richt zich op verschillende aspecten van deze relatie:
Gemeenschappelijke oorzaken: Onderzoekers proberen de gemeenschappelijke oorzaken van gehoorproblemen en evenwichtsstoornissen te begrijpen. Ze onderzoeken aandoeningen die beide systemen kunnen beïnvloeden, zoals ontstekingen, beschadigingen door blootstelling aan lawaai, genetische factoren of leeftijdsgebonden degeneratie.
Diagnostiek: Wetenschappers werken aan het verbeteren van diagnostische methoden om zowel gehoorverlies als evenwichtsstoornissen in een vroeg stadium te kunnen detecteren. Dit kan bijvoorbeeld het ontwikkelen van geavanceerde beeldvormingstechnieken inhouden of het identificeren van biomarkers die deze aandoeningen kunnen voorspellen.
Behandelingen: Onderzoek richt zich op behandelingsopties die zowel gehoorverlies als evenwichtsstoornissen kunnen aanpakken. Dit omvat mogelijkheden voor medicamenteuze behandelingen, revalidatieprogramma’s en medische apparaten die beide symptomen kunnen verbeteren.
Preventie: Het onderzoek bekijkt ook manieren om schade aan het binnenoor te voorkomen. Dit kan betrekking hebben op preventieve maatregelen tegen lawaai-geïnduceerd gehoorverlies of strategieën om het risico op evenwichtsstoornissen te verminderen.
Door een dieper inzicht te krijgen in de relatie tussen gehoorproblemen en evenwichtsstoornissen, hopen onderzoekers effectievere benaderingen te ontwikkelen voor zowel diagnose als behandeling, en ook preventieve maatregelen te kunnen aanbevelen om deze aandoeningen te voorkomen.
Soorten evenwichtsstoornissen
Er zijn verschillende soorten evenwichtsstoornissen die variëren in oorzaak, symptomen en behandeling. Enkele van de belangrijkste types zijn:
Benigne paroxysmale positieduizeligheid (BPPD): Dit wordt gekenmerkt door korte aanvallen van intense draaiduizeligheid die worden veroorzaakt door specifieke hoofdbewegingen, zoals liggen, opstaan of draaien. Het wordt vaak toegeschreven aan problemen met kleine kristallen in het binnenoor.
Ziekte van Ménière’s: Een aandoening van het binnenoor die gepaard gaat met aanvallen van ernstige draaiduizeligheid, gehoorverlies, oorsuizen (tinnitus) en een gevoel van druk of volheid in het oor. Zie ook deze pagina.
Vestibulaire neuritis: Dit is een ontsteking van de vestibulaire zenuw die verantwoordelijk is voor het doorgeven van informatie over evenwicht van het binnenoor naar de hersenen. Het veroorzaakt vaak plotselinge en ernstige duizeligheid, meestal gepaard met misselijkheid en soms zelfs braken.
Labyrinthitis: Dit is een ontsteking van het binnenoor, vaak veroorzaakt door een virale infectie. Het kan duizeligheid, gehoorverlies en soms oorsuizen veroorzaken.
Neuritis vestibularis: Hierbij kan er een ontsteking van de vestibulaire zenuw optreden, wat leidt tot ernstige aanvallen van duizeligheid zonder gehoorverlies of andere symptomen die typisch zijn voor de ziekte van Ménière,
Cervicogene duizeligheid: Deze duizeligheid wordt veroorzaakt door problemen in de nek, zoals nekletsel, spanning of gewrichtsaandoeningen, die de evenwichtsreceptoren beïnvloeden.
Deze stoornissen kunnen variëren in ernst, duur en frequentie van de symptomen. Een nauwkeurige diagnose is essentieel voor het vinden van de juiste behandeling, die kan variëren van medicatie tot fysiotherapie, revalidatieoefeningen, evenwichtstraining en in sommige gevallen chirurgie.
Geen onderzoek. Geen oplossing.
Leven met een oorprobleem: ervaringsverhalen
